Ἄρθρο τοῦ μακαριστοῦ πρωτοπρ. Νικολάου Μανώλη
Ἡ ταπείνωση εἶναι ἡ δωρεά τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ὁ μοναδικός πράος καί ταπεινός στήν καρδιά…
«Ἄρατε τόν ζυγόν μου ἐφ᾿ ὑμᾶς καί μάθετε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι πρᾷός εἰμι καί ταπεινός τῇ καρδίᾳ, καί εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν·» (Σηκώσατε επάνω σας τον ζυγόν της υπακοής σας εις εμέ και μάθετε από εμέ τον ίδιον ότι είμαι πράος και ταπεινός κατά την καρδίαν και θα εύρετε τότε ανάπαυσιν και ειρήνην εις τας ψυχάς σας) (Ματθ. 11, 29).
«Οὐδέν ταπεινοφροσύνης ἴσον», διότι ἡ ταπείνωση εἶναι μεγάλο καί θεϊκό ἔργο! «Ὅταν λέω ταπεινοφροσύνη δέν ἐννοῶ αὐτήν στά λόγια πού τήν προσφέρει ἡ γλώσσα, ἀλλά αὐτήν πού βρίσκεται στήν σκέψη, στήν ψυχή, στήν συνείδηση πού μόνο ὁ Θεός μπορεῖ νά τήν δεῖ. Ἀρκεῖ αὐτή καί μόνο ἡ ἀρετή, ἔστω κι ἄν καμμία ἄλλη δέν ὑπάρχει γιά νά κάνει σπλαχνικό τόν Κύριο», λέγει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Ἐπίσης, μᾶς λέγει πάλι ὅτι: «Κάθε τόπος μπορεῖ νά γίνει τόπος Ἀνάστασης. Φτάνει νά ζεῖς τήν Ταπείνωση τοῦ Χριστοῦ!
Ἂν δέν μιμηθείς τόν Χριστό στήν ταπείνωση, δέν θά ἔχεις θέση κοντά Του στήν μέλλουσα ζωή».
Καί ὁ Ἰσαάκ ὁ Σύρος, σέ κείμενό του γράφει: «Ὅπως ἡ σκιά ἀκολουθεῖ τό σῶμα, ἔτσι καί τήν ταπεινοφροσύνη τήν ἀκολουθεῖ τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Ἡ ταπεινοφροσύνη εἶναι ἡ στολή τῆς Θεότητας. Ἐπειδή ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ Πατέρα, πού ἔγινε ἄνθρωπος ἐπάνω στή γῆ, αὐτήν ντύθηκε καί ἔζησε μαζί μας».
Ὁ Ἅγιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος, μᾶς λέγει νά: «Ἀγωνιστεῖτε νά ἀποκτήσετε τήν ταπείνωση. Εἶναι εὐωδία καί ἔνδυμα Χριστοῦ. Γιά χάρη της ὅλα θά τά συγχωρήσει ὁ Θεός. Δέ θά ἐξετάσει τίς ἐλλείψεις πού ἔχει ὁ ἀγώνας μας. Ἐνῷ χωρίς ταπείνωση, καμία ἄσκηση δέ θά μᾶς βοηθήσει. Μέ τό ταπεινό φρόνημα μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νά σωθεῖ. Χωρίς αὐτό τό εἰσιτήριο, δέ θά μᾶς ἐπιτρέψει νά μποῦμε στόν Παράδεισο πού εἶναι γεμάτος ἀπό ταπεινούς».
Ὁ Ἀββᾶς Δωρόθεος μᾶς γράφει ὅτι: «Ὑπάρχουν δύο εἰδῶν ταπεινώσεις. Ἡ πρώτη ταπείνωση εἶναι τό νά θεωρεῖ κανείς τόν ἀδερφό τοῦ πιό συνετό καί σέ ὅλα καλύτερο ἀπό αὐτόν καί τόν ἑαυτό χειρότερο ἀπ’ ὅλους. Ἡ δεύτερη εἶναι νά ἀποδίδει κανείς κάθε ἐπιτυχία του καί κάθε κατόρθωμά του στή Χάρη τοῦ Θεοῦ. Αὐτή εἶναι ἡ τέλεια ταπείνωση πού εἶχαν οἱ ἅγιοι».
Ὁ Ἀββᾶς Λογγίνος μᾶς λέει: «Ὅπως ἡ ὑπερηφάνεια εἶναι τό πιό μεγάλο ἀπό ὅλα τά πάθη, ἀφοῦ ἔριξε τούς Ἀγγέλους ἀπό τόν Οὐρανό στήν ἄβυσσο, ἔτσι καί ἡ ταπεινοφροσύνη εἶναι ἡ πιό μεγάλη ἀπ’ ὅλες τίς ἀρετές. Αὐτή ἔχει τή δύναμη και ἀπό τήν ἄβυσσο ἀκόμα ν’ ἀνεβάσει στόν οὐρανό τόν ἁμαρτωλό. Γιά τό λόγο αὐτό ὁ Κύριος μακαρίζει πρίν ἀπ’ ὅλους τους πτωχούς τῷ πνεύματι».
Ὁ Ἅγιος Ἠσύχιος, ἔλεγε ὅτι: «Ἡ ταπείνωση ἐπειδή ἐκ φύσεως ἀνυψώνει τόν ἄνθρωπο καί ἔχει τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί ἀφανίζει σχεδόν ὅλα τά κακά πού ὑπάρχουν μέσα μας καί τά ὁποία μισεῖ ὁ Θεός, εἶναι δυσκολοκατόρθωτη. Καί μπορεῖς νά βρεῖς σέ ἕναν ἄνθρωπο μερική ἐργασία πολλῶν ἀρετῶν, ἄν ὅμως ζητήσεις καί μυρωδιά μόνο ταπεινώσεως, μόλις πού θά τήν βρεῖς. Γι’ αὐτό εἶναι ἀνάγκη νά ἔχουμε μεγάλη ἐπιμέλεια, ὥστε νά ἀποκτήσουμε τήν ἁγία ταπείνωση».
«Εἶδα κάποτε ἁπλωμένες στή γῆ ὅλες τίς παγίδες τοῦ διαβόλου καί τρόμαξα. Ποιός τάχα μπορεῖ νά τίς ξεφύγει; Ἔλεγα ἀναστενάζοντας. Ἄκουσα τότε μυστηριώδη φωνή νά μοῦ ἀποκρίνεται: Ὁ ταπεινόφρων». Ἀπό τόν Μέγα Ἀντώνιο.
Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, μᾶς λέγει πάλι ὅτι: «Ἡ ταπεινοφροσύνη ἔβαλε τόν τελώνη πάνω ἀπό Φαρισαῖο. Ἡ ὑπερηφάνεια νίκησε καί τίς ἀσώματες δυνάμεις καί τίς ἔκανε διαβολικές. Ἡ ταπεινοφροσύνη καί ἡ ἀναγνώριση τῶν ἁμαρτημάτων ἔβαλε στόν Παράδεισο τόν ληστή πιό μπροστά ἀπό τούς Ἀποστόλους. Ἂν λοιπόν αὐτοί πού ὁμολογοῦν τά ἁμαρτήματά τους ἀποκτοῦν τόση παρρησία, οἱ ἄλλοι πού βλέπουν στόν ἑαυτό τους τόσα ἀγαθά καί παρ’ ὅλα αὐτά διατηροῦν ταπεινή τήν ψυχή τους, πόσα στεφάνια θά πετύχουν;»
Ἀγωνιστεῖτε νά ἀποκτήσετε τήν ταπείνωση. Εἶναι ἡ εὐωδία καί τό ἔνδυμα τοῦ Χριστοῦ μας. Παιδιά μου, ἡ ταπείνωση εἶναι ἡ πύλη τοῦ Παραδείσου τοῦ Οὐρανοῦ. Ἡ ταπείνωση εἶναι ἡ δωρεά τοῦ Χριστοῦ πού εἶναι ὁ μοναδικός πράος καί ταπεινός στήν καρδιά. Ὁ Χριστός μόνο τήν ταπείνωση θέλει νά δεῖ σ’ ἐμᾶς καί ὅλα τά ὑπόλοιπα ἀφήστε τα στήν Θεία Χάρη Του.
Ὁ παπα-Τύχωνας, ἔλεγε ὅτι: «Κάθε πρωί ὁ Θεός εὐλογεῖ τούς ἀνθρώπους μέ τό ἕνα χέρι. Ὅταν βλέπει ταπεινό ἄνθρωπο τόν εὐλογεῖ μέ τά δύο χέρια»! Καί ἐγώ σᾶς εὐλογῷ μέ τά δύο μου χέρια.
«Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἔνεκεν»!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου