Μερικές διευκρινήσεις περί της «Ομολογίας Πίστεως»

 

Μερικές διευκρινήσεις περί της «Ομολογίας Πίστεως»

Ιούλιος 2009

       Το κείμενο της «Ομολογία Πίστεως κατά τον Οικουμενισμού» συντάχθηκε από άτυπη «Σύναξη Ορθοδόξων κληρικών και μοναχών», ως έκφραση της καλής ανησυχίας και αγωνίας τους για όσα συμβαίνουν στον χώρο του Οικουμενισμού, ο όποιος ορθώς χαρακτη­ρίσθηκε ως παναίρεση, ως η χειρότερη αίρεση όλων των εποχών. Δεν έχει πολεμικό χαρακτήρα και σχισματικές τά­σεις. Όσοι την συνέταξαν και την υπογράφουν, αρχιερείς, λοιποί κληρικοί, μοναχοί και λαϊκοί είναι μέλη της Εκκλησίας του Χριστού, υπαγόμενοι σε κανονικές εκκλη­σιαστικές δικαιοδοσίες. Επιδιώκουν με νηφάλιο και θε­τικό θεολογικό λόγο να επισημάνουν τους κινδύνους από την επί δεκαετίες σταδιακή εξάπλωση και τωρινή εμπέ­δωση της συγκρητιστικής και καταστροφικής αυτής διδασκαλίας, η όποια αναιρεί το δόγμα της μοναδικής εν τω κόσμω σωτηριώδους αποκαλύψεως και οικονομίας του ενανθρωπήσαντος Υιού και Λόγου του Θεού, ως και της εν συνεχεία συνεχίσεως και πραγματώσεως του σωτηριώδους αυτού έργου από την Μία και μοναδική, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, δια του ενεργούντος εν αυτή Αγίου Πνεύματος, και όχι από τις ποικίλες αιρέσεις και πλάνες, τις όποιες διαχρονικά κατεδίκασε η Εκκλησία δια συνόδων και δια της συμφωνίας των Αγίων Πατέρων, με­ταξύ αυτών δε τον Παπισμό και τον Προτεσταντισμό.

       Η σύνταξη «Ομολογιών Πίστεως» είναι παραδεδομένη και καθιερωμένη πρακτική στην ζωή της Εκκλησίας. Όταν εμφανίζεται νέα αίρεση, που δημιουργεί σύγχυση εις τα της πίστεως, οι ποιμένες κάθε εποχής, επιβεβαιούντες όσα κατά την χειροτονία τους υποσχέθηκαν, προβαίνουν στην σύνταξη ομολογιών, για να περιχαρακώσουν και οριοθετήσουν την δική τους πίστη, ώστε να διακρίνεται από τη πλάνη των αιρετικών, και με τον τρόπο αυτό να προφυλάξουν τούς πιστούς από την λύμη της κακοδοξίας. Η κατ' εξοχήν «Ομολογία Πίστεως», το γνωστό «Πιστεύω», συντάχθηκε για να αντιμετωπίσει τις αιρέσεις των Αρειανών και των Πνευματομάχων. Μολονότι δε πανηγυρικά απαγγέλλεται από τον βαπτιζόμενο δια του αναδόχου κατά την τέλεση του μυστηρίου του Βαπτίσματος, εν τούτοις επαναλαμβάνεται πάλιν και πολλάκις κατά την διάρκεια των ιερών ακολουθιών του νυχθημέρου.

       Η σύνταξη νέων «Ομολογιών Πίστεως» επιβάλλεται και από τον σεβασμό στις αποφάσεις των συνόδων να τηρηθεί απολύτως αναλλοίωτο μέχρι και μιας συλλαβής το «Πιστεύω»· γι' αυτό και σημαντικές μεταγενέστερες δογματικές διατυπώσεις δεν προσετέθησαν, όπως η διδασκαλία περί της Παναγίας ως Θεοτόκου, πράγμα που δεν τήρησαν ο Παπισμός και εξ αυτού ο Προτεσταντισμός με την προσθήκη του filioque εις το Σύμβολο της Πίστεως. Αν λοιπόν δεν συνετάσσοντο νέες «Ομολογίες Πίστεως», πολλές νέες αιρέσεις δεν θα κατεδικάζοντο.

       Η εκκλησιαστική γραμματεία είναι γεμάτη από «Εκθέσεις ή Ομολογίες Πίστεως», από τις όποιες ενδεικτικώς υπενθυμίζουμε μερικές: «Βραχεία Έκθεσις Πίστεως» του Μ. Αθανασίου· «Έκθεσις Πίστεως» του Αγίου Επιφανίου· «Ομολογία Πίστεως» του πάπα Γρηγορίου Β'· «Έκθεσις Πίστεως» του Αγίου Ιωάννου Δαμάσκηνου·  «Ομολογία Ορθοδόξου Πίστεως» του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά· «Ομολογία Πίστεως» του Αγίου Μάρκου Ευγενικού· «Ομολογία Πίστεως» του πατριάρχου Γενναδίου Β Σχολαρίου· «Ομολογία Πίστεως» Μητροφάνους Κριτοπούλου, πατριάρχου Αλεξανδρείας· «Ορθόδοξος Ομολο­γία» Πέτρου Μογίλα, μητροπολίτου Κιέβου· «Ομολογία Πίστεως» Δοσιθέου, πατριάρχου Ιεροσολύμων.

       Η συνοδική λειτουργία κατά την ορθή της έννοια πε­ριλαμβάνει όλα τα μέλη της Εκκλησίας, από τον πρώτο μεταξύ των επικόπων μέχρι τον τελευταίο πιστό. Η άτυπη «Σύναξη Ορθοδόξων Κληρικών και Μοναχών», μαζί με το πλήθος των υπογραφόντων λαϊκών, συμμετέχουν κατά χρέος στην διαμόρφωση της εκκλησιαστικής συνειδήσεως για την παναίρεση του Οικουμενισμού και ελπίζουν ότι το σώμα των επισκόπων θα αναλάβει τις ευθύνες του και θα προχωρήσει και στην επίσημη συνοδική καταδίκη του.

       Όσοι πιστοί πληροφορούνται από την «Ομολογία Πί­στεως» τα της παναιρέσεως του Οικουμενισμού σπεύδουν να υπογράψουν και να υποστηρίξουν την «Ομολογία». Με­ρικοί επίσκοποι και αρκετοί ιερείς άρχισαν να ενημερώ­νουν τα ποίμνια τους. Οι υπογραφές που συγκεντρώθηκαν αντιπροσωπεύουν ελάχιστο ποσοστό των όσων θα επιθυ­μούσαν να συμμετάσχουν στην ομολογητική αυτή κίνηση.