ΑΓΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ Ο ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗΣ,Η ΧΑΡΙΣ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΥΠΕΡΒΑΙΝΕΙ ΤΟΝ ΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΝΟΙΑ

ΑΓΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ Ο ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗΣ,Η ΧΑΡΙΣ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΥΠΕΡΒΑΙΝΕΙ ΤΟΝ ΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΝΟΙΑ

Στο λιμάνι της Λαύρας είχε έλθει ένα πλοίο και οι ναυτικοί επήγαν προς τον Όσιο ένα δαιμονισμένο, που είχε το δαιμόνιο της αχορτασίας. Έτρωγε κάθε μέρα φαγητό, για πέντε άνδρες, χωρίς να χορταίνει. Αυτόν, λοιπόν, τον έριξαν στα πόδια του Αγίου, και τον παρακαλούσαν μαζί με αυτόν, να τον ελευθερώσει από αυτό. Τότε ο Όσιος παίρνει ένα παξιμάδι, το δίνει στον άρρωστο και του λέγει:
Εν ονόματι του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, τόσον να τρώγεις και να χορταίνεις και να ειρηνεύεις.Από τότε ελευθερώθηκε από το δαιμόνιο της αχορτασίας, και δεν έτρωγε περισσότερο από ένα παξιμάδι.

 

Από ευγνωμοσύνη, λοιπόν, προς τον Άγιο απαρνήθηκε τον κόσμο και έγινε Μοναχός και έμεινε κοντά στον Όσιο. Με την οδηγία του Οσίου πρόκοψε στην αρετή, και έγινε δοκιμώτατσς.Άλλος Μοναχός, ο Βαρλαάμ, ήταν πολύ σκληρός και ανυπάκουος στον Γέροντά του. Ο Όσιος τον επέπληξε πολύ, και του είπε ότι γι’ αυτά τα πταίσματά του, θα έχει κακό τέλος και θα πεθάνει από κρύο ή παγετό. Και έγινε όπως είπε ο Όσιος.Στον Μοναχό Αθανάσιο προείπε, ότι μέλλει να θανατωθεί από Ισμαηλίτες. Και η προφητεία εξεπληρώθει και γι’ αυτόν. Τόσον ήταν πλουτισμένος με την θεία χάριν του Αγίου Πνεύματος, ώστε και τα μακράν και τα πλησίον, και τα άδηλα και μέλλοντα τα προεγνώριζε και τα προέλεγε, ως να ήσανπαρόντα.Κάποτε είχε έλθει στο Όσιο ένας λόγιος από την Κωνσταντινούπολη. Καθώς τον είδε, κατάλαβε τους πονηρούς λογισμούς, που είχε, και άρχισε να του λέγει:Που είδες εσύ, τα παλαίσματα των Αγίων, και την χάριν που τους δίδει ο Θεός, και Βλασφημείς λέγοντας ότι οι Άγιοι λίγο αγωνίσθηκαν; Νομίζεις ότι εκείνοι που γράφουν τους βίους αυτών, τους κάνουν χάρι, και προσθέτουν πολλά, που δεν έκαμαν; Ακόμη και η χάρι που έλαβαν, να κάμνουν τα θαύματα, και αυτή τη θεωρείς ψεύτικη;

 

                       

 

 

Παύσε αυτούς τους σατανικούς λογισμούς, για να μη παροργίσεις τον Θεό και ρίξει κεραυνό και σε κατακαύσει, διότι οι Άγιοι, επειδή αφιέρωσαν ολόκληρο τον εαυτό τους στο Θεό, όλες τους οι σκέψεις και τα έργα ήταν για την δόξα Του, και ήταν όλα θεάρεστα. Και ποιός, πες μου, μπορεί να περιγράψει όλον τον βίο κάθε Αγίου, όπως πραγματικοί ήσαν όλα θεάρεστα. Και ποιός, πες μου, μπορεί να λίγα γράφουν από τα πολλά, προς μαρτυρία των Αγίων.Μάθε δε και τούτο, ότι η χάρις του Αγίου Πνεύματος, που δόθηκε στους Αγίους, δεν είναι τόση μόνον, όση φαίνεται. Είναι πλούσια και ακατανόητη. Υπερβαίνει κάθε νουν και διάνοια! Μόνον αν θέλεις να είσαι πραγματικός σοφός, άφησε τη μωρολογία των σοφιστών, και σχόλασε, καθώς λέγει ο Δαβίδ. Τότε θα γνωρίσεις τον Θεό δια μέσου της γνώσεως και της πνευματικής ησυχίας, και θα εξοικειωθείς με Αυτόν, όσο μπορέσεις. Τότε θα γνωρίσεις την χάριν του Αγίου Πνεύματος, και τα θεία και ακατανόητα θαυμάσια του Θεού. Με αυτόν τον τρόπον θα θαυμάσεις, και θα κατηγορήσεις έτσι τον εαυτόν σου, όταν καταλάβεις σε τι σκοτάδι ζούσες πρώτα. Έλα στο φως της ησυχίας και της προσευχής, και θα φυγή πρώτα το σκοτάδι από τον εαυτό σου, και τότε θα δεις την πραγματική χάρι και τη δύναμη των Αγίων και θα ποθήσεις να την απολαύσεις.Ο λόγιος εκείνος, όταν άκουσε αυτά, φοβήθηκε και τρόμαξε που απεκάλυψε ο Άγιος τους απόκρυφους λογισμούς του. Ωφελήθηκε όμως πολύ, και διόρθωσε τα βλάσφημα εκείνα διανοήματά του, που είχε. Διόρθωσε δε και άλλους με τη σοφή διδασκαλία του Αγίου.

 

* Άγιος Μάξιμος ο Καυσοκαλυβίτης.

agiokiprianitis